Selecteer een pagina

Mensen kennen mij als een sterke vrouw. Ik kan veel, heb lef en ben fysiek best sterk. Vaak krijg ik dingen voor elkaar. Ik ben positief, inspirerend en heb veel energie te geven.
Dat is ook zo, meestal dan.

Vandaag en de afgelopen 2 dagen voelt dat anders. Ik word wakker met een “rommelig” hoofd. Toch heb ik wel goed geslapen, maar het lijkt alsof ik vanbinnen ‘de blokjes’ niet op elkaar heb.
De gebruikelijke zin en energie ontbreekt me.
Gewoon überhaupt geen zin, nergens in!
Ik weet even niet wat ik moet, in bed blijven liggen dan? neh het is zo mooi zonnig buiten, yoga zou wel goed zijn? neh ik voel me moe, lezen dan, maar ik kan me niet concentreren pfff.

Alles voelt als een diepe zucht.

Meer woorden vind ik niet.

Ik weet het wel…

Ik ‘weet’ verstandelijk heel goed wie ik ben en wat ik te doen heb in mijn rol als docent en inspirator, maar nu denk ik alleen maar; hoe dan???
Wat zou ik hemelsnaam voor leuks en scherpzinnigs kunnen zeggen over het leven, de bizarre tijd waarin we leven, deze pandemie?

Ik geloof mijn boodschap van regie en positiviteit echt nog wel, die is groots en waarde vast.
Het is er alleen even niet. De wereld voelt te groot, te complex te dualistisch en te ingewikkeld!

Niets te melden, geen inspiratie, geen energie, geen gekkigheid.

Ik heb ook niet de behoefte om het te zoeken. Ik kan geen mening, geen wijs-of waarheid verdragen, alles is teveel!

Net als vroeger…

Het doet me denken aan vroeger toen ik als kind een spel speelde waarbij je heel snel in het  rond gedraaid werd, terwijl iedereen wegrende om zich te verstoppen.
Dan stond je daar een paar minuten gedesoriënteerd te wankelen voordat je in actie kon komen om te zoeken.
Daar lijkt het op, wiebelig en gedesoriënteerd.
Alleen wil ik me nu liever ook verstoppen in plaats van in actie te komen.

Natuurlijk ‘mag’ ik dat niet van mijzelf, schuldgevoel en ‘moeters’ dringen zich op.
Ik ‘weet’ immers donders goed wat je moet doen om jezelf te motiveren!!!! Ik leer het nota bene anderen!

Er is geen angst dat ik voorgoed de grip kwijt raak, die sleutels tot mijn geluksgevoel, positiviteit en energie die liggen echt nog wel ergens in buurt.

Misschien is het de crisis en alle bizarre dingen die we mee maken of gewoon de levensfase waar ik inzit. Het kan me eerlijk gezegd niet zoveel schelen.

Toch geef ik gehoor aan één wijze les die ik geleerd heb: ik omarm het NU, zonder weerstand, zonder oordeel .

Het is wat het is…

En terwijl schrijf en ik merk hoe het helpt om mijn gedachten en gevoelens te ordenen bedenk ik me met een kleine glimlach,

Heb ik verdorie toch nog een stukje geschreven om te delen!

 

Wil jij met werken met plezier en energie overhouden?

Begin  vandaag met het werken aan je werkgeluk! 

Het hoeft niet moeilijk, geluk zit in kleine dingen.

Je moet alleen wel in actie komen!

Mijn beste tips deel ik graag!

Schrijf je in en ontvang

10 tips voor groeiend werkgeluk!

Print ze uit,  hang ze op, deel ze met, collega's.

Laat me weten hoe ze voor je werken.

Werkgeluk is een werkwoord!