door Paulien Fraanje | 22 maart 2021
De bubbel uit!
Vanmorgen op de fiets zag ik iets bijzonders aan de linkerkant van de weg. Op het terras van een pannenkoekenhuis waren een aantal grote, halfronde glazen bollen geplaatst. In die bollen stonden tafels en stoelen. Blijkbaar kan er nu ook gegeten worden in de bubbel!
Ik ben trouwens wel klaar met die bubbel! Als gevolg van de lockdown leef en werk ik, (net zoals velen) al maanden in een kleine sociale cirkel. Thuisblijven, thuis recreëren, thuis werken, we weten inmiddels allemaal hoe ingewikkeld en intensief dat is. Leuk is anders, maar tot een paar weken geleden ging het best redelijk. Ik heb echt mijn best gedaan om het goed, gezellig en positief te hebben in mijn eigen bubbel.
Maar de laatste tijd lukt dat steeds minder. Opkomende gevoelens van ontevredenheid en groot gemis kan ik bijna niet meer onderdrukken. Ik verlang gewoon zo ontzettend naar de reuring, de dynamiek van volle kantoren en collega’s om mee te lachen en te kletsen bij de koffieautomaat. Thuisblijven en online werken ik ben er zo klaar mee, omdat ik gewoon weer wil werken in een schoolgebouw!
Ik wil mijn bubbel uit!
Daarom tijd voor break, voordat mijn sombere momenten chronische vormen krijgen. Nu zijn er een heleboel beperkingen als gevolg van de lockdown, maar gelukkig kunnen er ook dingen wel. Een weekendje weg naar onze hoofdstad bijvoorbeeld. Een plek die ik in normale tijden juist zou mijden vanwege de drukte, verkeer en te veel toeristen. Maar het leek me nu speciaal, lopen door een verstilde stad.
Amsterdam zondagmorgen 8.00. Ik wandel langs de lege grachten en over stille bruggetjes in de Jordaan. Er is niemand op straat. Er zijn geen auto’s, geen fietsers. Alleen vogels die blij fluiten.
De zon komt op, het is prachtig…
Een oud verhaal geeft hoop
Nu pas lijkt de stad mij te ontmoeten en zie ik de knoestige bomen, de rijen eeuwenoude huizen. Schots en scheef, vervallen en weer opgeknapt staan ze schouder aan schouder. Elkaar overeind houdend lijken deze panden een verhaal te vertellen. Een verhaal van honderden jaren dood en leven, feesten en oorlogen, voorspoed en tegenslag, werken en ontspannen gezondheid en epidemieën…
Die gedachte raakt me. De verbinding van het verleden met het heden relativeert en geeft hoop voor de toekomst. Alsof die oude grachtenpanden zeggen: ‘Hou vol, alles gaat voorbij, het komt goed.’
Nog even terug naar dat pannenkoekenhuis: ik vraag me af: Is dit nu geniaal of toch niet?
Pannenkoeken eten in een bubbel, het blijft dubbel.
door Paulien Fraanje | 25 januari 2021
Vorige week plaatste ik een video waarin ik een lied zing met dezelfde titel als deze blog; ‘Meebewegen en blijven staan!
In deze blog wil ik met je delen wat “meebewegen en blijven staan” in deze tijd betekent.
Gewoon meebewegen, liedtekst herschrijven
Het originele lied schreef ik, samen met een bevriende pianist in okt 2019.
Het lied heette toen ‘De ideale wereld’ en had als thema hoe mooi en bijzonder het is wanneer je als docent het verschil kunt maken in iemands leven gewoon door wat je doet of zegt.
Maar met de hele transitie in het onderwijs naar thuiswerken en online lesgeven dacht ik, ´ik herschrijf de tekst naar de actualiteit van deze tijd.”
Want het is pittig! Laten we daar geen doekjes om winden. Thuis werken, privé en werk combineren en dan ook nog eens de hele dag achter je laptop tegen je webcam praten lesgeven over vergaderen. Ik merk het bij mijzelf en ik hoor het om me heen ook van mijn studenten; “we zijn er wel klaar mee!”
We zijn er dan misschien wel klaar mee, het is helaas niet klaar! De lockdown is juist nog weer uitgebreid met een avondklok, en het is volstrekt onduidelijk wanneer het wel klaar. We zullen door moeten, volhouden!
Accepteren en loslaten.
Maar hoe kun je volhouden wanneer je merkt dat je hoofd en je lijf zo moe zijn en je het gevoel hebt dat het allemaal niet meer lukt? Hoe doe je dat wanneer je voelt dat je dat je alleen maar energie lekt?
Meebewegen is zorgen voor je energiebalans! Die balans bestaat uit energienemers (lekken) en energie gevers (bronnen).
Zorgen dat je zo min mogelijk energie meer lekt is een eerste stap. Dat begint bij het accepteren en loslaten van zaken of situaties waar je GEEN invloed op hebt.
Zit je een situatie die je niet kunt veranderen of beïnvloeden, beweeg dan mee, accepteer dat het is zoals het is! Niet over zeuren, mopperen of klagen, (misschien heel even dan…) maar juist de focus leggen op die dingen in de situatie waar je WEL invloed op hebt. Denken in mogelijkheden en oplossingen.
Een praktijk voorbeeld
Vorige week zat ik de hele dag in een online les. Er ging technisch van alles mis in die les, echt heel vervelend want ik had veel tijd gestoken in de voorbereiding. Maar om lang te balen had ik geen puf. Ik eb gelijk gaan zoeken naar oplossingen. Er haakten verschillende studenten af, ook heel vervelend, maar het zij zo.
Ik heb alles gedaan wat ik kon om het contact weer te herstellen en de les zo goed mogelijk te doen.
Het was geen top-les, dat mag gezegd en heb het behoorlijk druk gehad.
Eerlijk gezegd was ik bekaf! Online lesgeven kost zoveel meer energie en is veel intensiever dan gewoon live les. Door het gebrek aan interactie mis ik de (visuele) feedback die me vaak juist veel energie geeft.
Tijdens zo’n dag ben ik dan ook bewust bezig met “balansen”, zorgen dat ik naast de energielekken die ik niet kan veranderen ook energiegevers heb!
Regelmatig even bewegen, een (lekkere) lunch maken en naar buiten te gaan. Even in een pauze keihard muziek op mijn oren en even dansen! (Moet ik niet vergeten de camera uit te zetten…)
Blijf staan zorg dat je basis op orde is.
Blijven staan betekent meer dan goed voor jezelf zorgen. De basis op orde!
Goed eten, genoeg en goed bewegen en goed slapen zijn daarbij cruciaal.
Bovenstaande weten we ook eigenlijk allemaal wel, maar het doen wordt in deze tijd prioriteit nummer 1!
Blijven staan betekent voor mij ook mezelf afsluiten voor te veel (negatieve prikkels) Heel selectief omgaan met input vanuit de media. (Hoe moeilijk ik dat ook vind) en bewust op zoek gaan naar positieve inspiratie.
Ook sta ik elke dag bewust stil bij alle het goede in mijn leven, dat wat er wel is. Ik probeer bewust te voelen hoe blij en dankbaar ik daarvoor ben. Die positieve gevoelens die dat oproept zijn echt een grote energie- en krachtbron!!
Tot slot,
Mee bewegen en blijven staan, accepteer en laat los wat niet te beïnvloeden is. Wees je bewust van je energiebalans. Wanneer je voelt dat iets je veel energie kost, kijk of je er invloed op hebt zo niet accepteer, laat los en ga op zoek naar die dingen die je juist energie geven!
Zorg goed voor jezelf en voor elkaar juist nu!
Heb vertrouwen het wordt een keer beter!
Samen kunnen we dit aan.
Ook al moet het op 1,5 meter
Meebewegen en blijven staan!
